LOKOMAT PRO
Trening z wykorzystaniem Lokomat Pro pozwala na rehabilitację przy użyciu bieżni z jednoczesnym zachowaniem prawidłowego wzorca chodu – w warunkach dynamicznego odciążenia.
Regularne treningi lokomotoryczne pozwalają zapobiegać wielu następstwom schorzeń neurologicznych. Dzięki ergonomii urządzenia pacjent może w trakcie treningu wykonać bardzo duża liczbę powtórzeń sekwencji ruchu, co wymiernie wpływa na efektywność terapii. Dynamiczne odciążenie jakie zapewnia Lokomat umożliwia wczesną naukę chodu u pacjentów bez dostatecznej siły mięśniowej. Wartość odciążenia sterowana jest elektronicznie i dopasowywana do potrzeb pacjenta. Podczas ćwiczeń pacjent otrzymuje informacje o prawidłowym przebiegu cyklu chodu na ekranie komputera poprzez oprogramowanie zawierające funkcję biofeedback. Sprzężenie zwrotne jest bardzo przydatne, ponieważ pacjent świadomie kontroluje swój ruch i wpływa na jego jakość w aktywny sposób.
Lokomat to wiodące na świecie zrobotyzowane urządzenie medyczne, które zapewnia wysoce powtarzalny i najbardziej fizjologiczny trening chodu – zwłaszcza pacjentom z ciężkimi zaburzeniami.
Lokomat Pro stosuje się w przypadku:
- udarów
- stwardnienia rozsianego,
- porażenia mózgowego
- choroby Parkinsona
- urazów rdzenia kręgowego
- urazów mózgu
- endoprotez (np. stawu biodrowego)
- chorób zwyrodnieniowych stawów kończyn dolnych
- rdzeniowego zaniku mięśni
- osłabienia mięśni na skutek długotrwałego unieruchomienia
- hemiplegii
- paraplegii
film: https://www.hocoma.com/solutions/lokomat
Przed rozpoczęciem terapii na Lokomat Pro niezbędne jest przeprowadzenie kwalifikacji.
Przeciwwskazania do terapii za pomocą Lokomat:
- brak możliwości dopasowania ortezy do ciała (kończyn dolnych),
- masa ciała przekraczająca 135 kg,
- wysoka spastyczność,
- niestabilności w układzie mięśniowo-szkieletowym (niestabilność kręgosłupa, niezrośnięte pęknięcia, zaawansowana osteoporoza),
- otwarte rany w obrębie kończyn dolnych lub tułowia,
- problemy z krążeniem,
- poważny deficyt funkcji poznawczych,
- pacjenci pod (długotrwałą) terapią infuzyjną,
- pacjenci korzystający z respiratora,
- pacjenci o ekstremalnej różnicy długości kończyn dolnych lub zniekształceniach kręgosłupa (np. z dysplazją kości lub chrząstek,
- poważne zaburzenia naczyniowe w obrębie kończyn dolnych,
- pacjenci z zaleceniem leżenia w łóżku lub pozostający unieruchomieni,
- przeciwwskazania kardiologiczne,
- usztywnienie stawów bioder, kolan, stawu skokowego.